Λίγα λόγια για τον εισηγητή:

Συνθέτης και στιχουργός, αλλά και εξαιρετικός μουσικός (δεξιοτέχνης νυκτών οργάνων, όπως η κιθάρα και το ούτι, αλλά και το κανονάκι), ο Αντώνης Απέργης γεννήθηκε στη Νίκαια της Αθήνας το 1963. Ως μουσικός έχει διαγράψει μία σημαντική πορεία στο χώρο έχοντας παίξει πλάι σε κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού όπως ο Νίκος Ξυδάκης, ο Μανώλης Λιδάκης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Πέτρος Δουρδουμπάκης, ο Χρίστος Τσιαμούλης, η Μελίνα Κανά, η Λιζέτα Καλημέρη, ο Κώστας Παυλίδης και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος. Η πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση έγινε με τον δίσκο Ούτι (1995), ένα δίσκο με σόλο ούτι σε συνεργασία με τον επίσης δεξιοτέχνη ουτίστα Haig Yazdjian. Έπειτα ξεκινάει η συνεργασία του με τον Κώστα Παυλίδη.

Ο πρώτος ουσιαστικά προσωπικός του δίσκος, Βγάλε φτερά και πέτα, κυκλοφορεί το 1998 με τον Κώστα Παυλίδη στη φωνή, ενώ τη μουσική, τους στίχους και την ενορχήστρωση αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο Απέργης, ένας δίσκος-σταθμός στο χώρο του λεγόμενου «έντεχνου» τραγουδιού. Η συνεργασία συνεχίζεται και στον επόμενο δίσκο του Παυλίδη, το Ποια γη και ποια πατρίδα (2003), όπου γράφει πολλά από τα τραγούδια (μουσική και στίχους) του δίσκου. Συγκεκριμένα έγραψε τα «Έλα», «Για να έχεις δίκιο», «Μάτια μου γλυκά», «Ήλιος και φεγγάρι» και «Θαλασσινή» τα οποία ηχογραφήθηκαν «ζωντανά» στο στούντιο. Εδώ θα συναντήσουμε και το τραγούδι «Θέλεις να πεθάνω» του Βαγγέλη Περπινιάδη διασκευασμένο από τον Αντώνη Απέργη και μοναδικά ερμηνευμένο από τον Κώστα Παυλίδη.

Εκτός όμως από τη σύνθεση και το στίχο, έχει ασχοληθεί και με την ενορχήστρωση (σε δίσκους του Πέτρου Δουρδουμπάκη, των Οπισθοδρομικών, του Θανάση Παπακωνσταντίνου κ.α.) ενώ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ζωντανά τη μουσική και τα τραγούδια του με το δικό του μουσικό σχήμα. Ο Ίκαρος, που κυκλοφορεί το 2005, είναι ο πρώτος ορχηστρικός του δίσκος και περιέχει έντεκα οργανικά κομμάτια και ένα τραγούδι σε ερμηνεία της Λιζέτας Καλημέρη.

Από το ένα κομμάτι στο άλλο, μεταβαίνουμε σε έναν νέο μαγικό κόσμο, μέσα από πανέμορφες μελωδίες, πλούσια ενορχήστρωση, χρώματα της γης και του πελάγου.

Κάθε μελωδία και ένας κόσμος.

Ένας δίσκος γεμάτος, πλούσιος, ζωντανός, πλημμυρισμένος με χρώματα. Χρώμα Ελλάδας και γεύση Ανατολής. Την εποχή του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα ο μεγαλύτερος εφευρέτης ήταν ο Δαίδαλος. Ο Μίνωας φυλάκισε το Δαίδαλο μαζί με το γιο του, τον Ίκαρο.

Όμως το πνεύμα δε φυλακίζεται.

Ο Δαίδαλος κατασκεύασε δύο ζευγάρια φτερά και δραπέτευσε πετώντας μαζί με το γιο του. Πριν φύγουν για το ταξίδι ο Δαίδαλος συμβούλεψε τον Ίκαρο να μην πετάει πολύ ψηλά. Τα φτερά ήταν φτιαγμένα από κερί και μπορεί να έλιωναν με τη ζέστη του ήλιου. Αγνοώντας τις πατρικές συμβουλές ο Ίκαρος άρχισε να πετάει ψηλά, όλο και πιο ψηλά. Πέταξε τόσο ψηλά που άγγιξε το άπιαστο όνειρό του. Για λίγο. Μέχρι που ο ήλιος του έλιωσε τα φτερά κι έπεσε στο πέλαγο. Από τότε το πέλαγο αυτό ονομάζεται «Ικάριο» και ο Ίκαρος έμεινε το σύμβολο του ελεύθερου πετάγματος. Αυτό το σύμβολο θέλησε να υιοθετήσει ο Αντώνης Απέργης, για να εκφράσει το ύφος και το χρώμα του πρώτου οργανικού του δίσκου.